در قرن نوزدهم میلادی چارلز فردریک ورث  ( به انگلیسی: Charles Frederick Worth ) با دوختن برچسب نام خود به لباس‌هایی که طراحی می‌کرد زمینه ‌ساز شروع طراحی مد به ‌طور کلی شد.

چارلز فردریک ورث شاید هیچگاه فکرش را هم نمی کرد که با دوختن برچسب نام خود روی لباس هایی که طراحی میکرد، زمینه ساز تحول بنیادی و تکامل هر چه بیشتر صنعت مد و طراحی لباس در قرن نوزدهم میلادی شود. چارلز فردریک ورث اصلیتی انگلیسی داشت و کار خود را از فروشگاه کوچکی در پاریس آغاز کرد و با هوش و استعدادی که از خود نشان داد، به سرعت پیشرفت کرد. یکی از مهمترین ویژگی هایی که  او را از سایر طراحان لباس و خیاط ها متمایز می کرد، ارتباط  او با مشتریان بود. پیش از او، خیاط‌ها به خانه مشتری ها می‌رفتند، اما با سیستمی که ورث ابداع کرد مشتریان به سالن مد وی می‌آمدند و با مشورت، طرح خود را انتخاب می‌کردند و اندازه‌های آنان گرفته می‌شد. علاوه بر این او اولین طراحی بود که از مدل‌ها و مانکن‌های زنده برای نشان دادن لباس‌ها استفاده می‌کرد، همچنین اولین کسی بود که باعث شد واژه اوت کوتور بخشی از صنعت مد و فشن شود.

شهرت او روز به روز بیشتر می شد تا آنجا که آوازه هنرش در تمام کشورهای اروپایی و حتی  آمریکا هم پیچید. اعتبار او درصنعت مد و طراحی لباس  بگونه ای بود که می توانست به مشتریانش دیکته کند که چه طرحی از لباس ها را بپوشند بر خلاف سایر طراحان و خیاط ها که فقط از دستور مشتری پیروی می کردند. به همین خاطر بود که فعالان این حوزه واژه ی "طراح مد"را اولین بار برای توصیف او بکار بردند.

اگر چه هزاران سال از رابطه انسان و دنیای لباس و پارچه  می گذرد اما بعد از سال 1858 تولید و طراحی لباس شکل جدی تری به خود گرفت و دوران شکوفایی صنعت مد و طراحی لباس آغاز شد تا جایی که طراحی لباس یکی از مشاغل دنیای مد و فشن شد.

در همین دوران بود که طراحان لباس با همکاری هنرمندان توانستند تغییرات جدید و مهمی را ایجاد کنند. آنها با همکاری یکدیگر پروسه تولید، طراحی و دوخت لباس را تغییر دادند، به این صورت که هنرمندان طرح های مختلفی از لباس ها برای مشتریان می کشیدند و مشتری می توانست طرح دلخواهش را از میان طرح های پیشنهادی انتخاب نماید.

 این اتفاق جدید و هوشمندانه باعث کاهش هزینه مزون های لباس(خانه های مد) شد، زیرا از به هدر رفتن پارچه برای تولید و دوخت طرحی که به فروش نمی رفت جلو گیری می کرد، از طرفی هم مشتریان رضایت کامل داشتند و هم طرح هایی که این هنرمندان می کشیدند توجه مجلات مد را به خود جلب میکرد.

در اواخر قرن نوزدهم، افق های صنعت مد گسترده تر شد که شاید دلیل آن صنعتی شدن زندگی زنان بود. از آن به بعد زنان شیک پوش لباس های زیر و روی خود را بدون کمک دیگران بر تن می کردند. در آن سالها بیشتر مدها از پاریس و گاهی از لندن سرچشمه می گرفتند و در همین حین زمان شکوفایی و همه گیر شدن مجلات مد هم فرارسیده بود. مجلات مد شروع به چاپ عکس های  مختلفی از طراحی لباس طراحان مشهورکردند که با استقبال مردم مواجه شد و توانستند مجلات  خود را در سراسر دنیا به  فروش برسانند.